Papa jest odpadem innym niż niebezpieczne klasyfikowanym pod kodem 170380. Jej zagospodarowanie z prawnego punktu widzenia może wydawać się bardzo proste. Rozporządzenie Ministra Środowiska z dnia 28.05.2002 (Dz. U. nr 74, poz. 686) daje bowiem możliwość przekazywania odpadów, w tym m.in. odpadów papy, osobom fizycznym lub jednostkom organizacyjnym, nie będącym przedsiębiorstwami do wykorzystania na ich własne potrzeby. (patrz też "Przekazywanie odpadów osobom fizycznym")

To, co jednak w teorii wydaje się proste, w praktyce okazuje się często niemożliwe do zastosowania. Połączenie nasączonej masą bitumiczną tektury z włókniną i mineralną posypką czyni odpad papy wyjątkowo kłopotliwym w zagospodarowaniu. Należy więc zwrócić uwagę wszystkich wytwórców tego rodzaju odpadów, a w szczególności firm remontowych, aby przed przekazaniem odpadowej papy upewnili się czy jej zagospodarowanie nie kończy się czasem składowaniem na dzikim wysypisku.

Problem legalnej utylizacji zużytej papy to nomen omen dobra wiadomość dla recyklerów. Pojawia się oto, bowiem kolejny temat, którym warto się zainteresować przy rozszerzaniu bądź zakładaniu nowej działalności recyklingowej. Skoro żadna z ponad 40 krajowych firm nie posiada linii do recyklingu odpadów ze swej produkcji, a w wyniku remontów dachów powstaje w całym kraju kilkadziesiąt tysięcy ton odpadowej papy, wniosek nasuwa się niemal natychmiast. Na rynku odpadów istnieje potrzeba zagospodarowania ogromnej ilości złomu papy.

Okazuje się, że w istnieje też już w Polsce technologia opracowana i opatentowana przez Przedsiębiorstwo Inżynieryjno Budowlane i Recykling PERSPEKTYWA przy współpracy i dofinansowaniu Federacji Stowarzyszeń Naukowo-Technicznych NOT oraz firmy Doradztwo Techniczne. Jej ideą jest wykorzystanie złomu papy do budowy dróg.

Technologia recyklingu papy podzielona jest na dwa etapy. W pierwszym następuje odseparowanie zanieczyszczeń, którymi są najczęściej, gruz, metal, ziemia, czy inne materiały powstałe podczas rozbiórki. W drugim etapie papa zostaje poddana mechanicznemu rozwłóknieniu, a następnie separacji włókien. Odbywa się to w przenośnym zestawie modułowym do rozwłókniania papy. Tak przygotowany półprodukt może być zastosowany jako dodatek do produkcji mas afaltowo-betonowych, który podwyższa ich szczelność i sprężystą wytrzymałość. Przewidywany koszt utylizacji papy powyższą metodą wynosi około 250 zł/tonę.

Opisana powyżej technologia jest nieuciążliwa dla otoczenia i nie powoduje zagrożenia dla środowiska naturalnego. Niewątpliwą jej zaletą jest wytwarzanie półproduktu, który posiada właściwości emulsji asfaltowych, a jest znacznie od nich tańszy.