Metody zagospodarowania odpadowych rozpuszczalników koncentrują się głównie na ich termicznym unieszkodliwianiu. Wiąże się to niestety z wysokimi kosztami powodowanymi przede wszystkim przez konieczność wyposażenia instalacji w skomplikowane i drogie urządzenia oczyszczające spaliny. W przypadku wytwarzania niewielkich ilości odpadów, nieprzekraczających 1 tony w skali roku zdecydowanie tańszym rozwiązaniem jest biodegradacja, czyli rozkład rozpuszczalników przez wyspecjalizowane i dostępne na rynku szczepy bakterii. Jednak najlepszą alternatywą wydaje się recykling rozpuszczalników.

Recykling rozpuszczalników, czyli ich odzysk i regeneracja, znajdują zastosowanie nie tylko w małych zakładach, laboratoriach, uczelniach, ale również dużych zakładach przemysłowych. Dzięki właściwemu postępowaniu odpadowe rozpuszczalniki mogą stać się tanim źródłem surowców wtórnych o właściwościach i składzie nowego produktu.

Podstawą recyklingu rozpuszczalników jest ich prawidłowy odzysk. Stanowi o tym przede wszystkim selekcja poszczególnych rodzajów rozpuszczalników. Oczywiście warto tu zwrócić uwagę na ekonomiczny aspekt selektywnej zbiórki. Często podczas badań laboratoryjnych czy też w przemyśle stosuje się szeroką gamę przeróżnych rozpuszczalników i nie wydaje się zasadne odzyskiwanie wszystkich wykorzystywanych substancji. Warto skoncentrować się na kilku podstawowych rozpuszczalnikach stosowanych w największych ilościach bądź tych, które charakteryzujących się najwyższymi cenami.

Odzyskane rozpuszczalniki poddawane są recyklingowi, który przede wszystkim polega na usunięciu z ich składu substancji zanieczyszczających. W chwili obecnej wyróżnia się dwie podstawowe metody. Pierwszą z nich jest technika destylacji frakcyjnej. Polega ona na przepuszczeniu zużytej cieczy przez kolumnę rektyfikacyjną, w której podstawę stanowi proces destylacji. Drugą, zyskującą coraz większe uznanie z uwagi na uzyskiwane rezultaty, ale również niższy koszt obsługi procesu, jest metoda oparta na filtracji membranowej. Zastosowanie odpowiednich membran, szczególnie perwaporacyjnych membran asymetrycznych, umożliwia skuteczne rozdzielenie mieszanin rozpuszczalnikowych.

Oczywiście przedstawione powyżej metody nie są technologiami bezodpadowymi. Zarówno w jednej jak i drugiej oprócz zregenerowanego surowca wtórnego powstaje odpad będący mieszaniną zanieczyszczeń usuniętych z poddawanego regeneracji rozpuszczalnika. Taki odpad klasyfikowany jest jako odpad niebezpieczny i powinien być unieszkodliwiony przez wyspecjalizowane firmy posiadające odpowiednie zezwolenia. Innym rozwiązaniem jest wspomniana już w niniejszym artykule biodegradacja.