7. Obowiązek oznaczenia sprzętu elektrycznego i elektronicznego symbolem tzw. przekreślonego kosza
 
Zgodnie z przepisami dyrektywy 2002/96/WE z dnia 27 stycznia 2003 r. w sprawie zużytego sprzętu elektrycznego i elektronicznego, w celu ograniczenia ilości powstających odpadów oraz ułatwienia selektywnego zbierania zużytego sprzętu elektrycznego i elektronicznego, państwa członkowskie mają obowiązek zapewnić, że wprowadzający sprzęt oznaczą urządzenia, które wprowadzą do obrotu po dniu 13 sierpnia 2005 r., symbolem tzw. przekreślonego kosza (załącznik IV dyrektywy 2002/96/WE). Zgodnie z art. 23 ust. 1 ustawa nakłada na wprowadzającego sprzęt obowiązek umieszczenia na sprzęcie oznakowania - symbolu przekreślonego kosza - którego wzór określa załącznik nr 3 do ustawy. Oznakowanie takie powinno być umieszczone w sposób wyraźny, czytelny i trwały. W przypadku, gdy jest to uzasadnione wielkością lub funkcją sprzętu, oznakowanie to może zostać umieszczone na opakowaniu zbiorczym, na instrukcji użycia lub na gwarancji sprzętu. Przepisy art. 23 ustawy zaczynają obowiązywać z dniem wejścia w życie ustawy, co oznacza, że na każdym sprzęcie wprowadzonym do obrotu po dniu 21 października 2005 r. powinien widnieć powyższy symbol. Ustawa wprowadza przepisy karne za niewykonanie obowiązku określonego w art. 23. Zgodnie z art. 72 pkt 3 ustawy nieumieszczanie na sprzęcie symbolu przekreślonego kosza podlega karze grzywny. Orzekanie w sprawie powyższego wykroczenia, jak i o wysokości kary, następuje na zasadach i w trybie określonym w Kodeksie postępowania w sprawach o wykroczeniach.

Należy w tym miejscu wspomnieć, że na potrzeby wdrażania dyrektywy 2002/96/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 27 stycznia 2003 r. w sprawie zużytego sprzętu elektrycznego i elektronicznego, symbol przekreślonego kosza został również określony w normie PN-EN 50419:2005 (U): Oznakowanie urządzeń elektrycznych i elektronicznych zgodnie z artykułem 11(2) dyrektywy 2002/96/WE (WEEE). Symbol zawarty w normie posiada dodatkowe oznaczenie tzw. grubą kreską. Pomimo, że stosowanie norm ma charakter dobrowolny nie ma przeszkód w oznaczaniu sprzętu symbolem określonym zgodnie z powyższą normą. Norma to będzie opublikowana przez Polski Komitet Normalizacyjny w marcu 2006 r., a obecnie została wprowadzona na zasadzie uznania. 
 
 
8. Obowiązek wniesienia zabezpieczenia finansowego
 
Przepisy art. 18 - 20 ustawy, dotyczące zabezpieczenia finansowego wchodzą w życie z dniem 1 stycznia 2006 r. Zgodnie z art. 18 ust. 1 wprowadzający sprzęt jest obowiązany do wniesienia zabezpieczenia finansowego na dany rok kalendarzowy, przeznaczonego na sfinansowanie zbierania, przetwarzania, odzysku, w tym recyklingu, i unieszkodliwiania zużytego sprzętu pochodzącego z gospodarstw domowych, powstałego ze sprzętu, który został przez niego wprowadzony, w przypadku m.in. niezawarcia umowy z organizacją odzysku sprzętu elektrycznego i elektronicznego, o której mowa w rozdziale 9 ustawy. Przepis ten jest ściśle związany z art. 8 ust. 2 pkt 1 lit. e, zgodnie z którym wprowadzający sprzęt przeznaczony dla gospodarstw domowych ma obowiązek podać we wniosku o wpis do rejestru informację o formie i wysokości zabezpieczenia finansowego wraz z podaniem masy sprzęty, jaką zamierza wprowadzać w danym roku (w odniesieniu do poszczególnych rodzajów sprzętu) albo informację o umowie z organizacja odzysku sprzętu elektrycznego i elektronicznego. Tak więc oznacza to, że wprowadzający sprzęt powinien wnieść zabezpieczenie finansowe do dnia złożenia wniosku o wpisanie do rejestru. Ponadto, zgodnie z powyższym, wprowadzający sprzęt ma możliwość wyboru, czyli może wnieść zabezpieczenie finansowe lub przystąpić do organizacji odzysku sprzętu elektrycznego i elektronicznego. 

W przypadku podjęcia przez wprowadzającego sprzęt decyzji o wniesieniu zabezpieczenia finansowego, podstawę obliczenia wysokości tego zabezpieczenia, zgodnie z art. 18 ust. 2 ustawy, stanowi w przypadku wprowadzającego sprzęt, który nie jest wpisany do rejestru, masa sprzętu, który zamierza wprowadzić w danym roku kalendarzowym (w całym roku kalendarzowym), natomiast - wprowadzającego sprzęt wpisanego do rejestru - masa sprzętu wprowadzonego w poprzednim roku kalendarzowym. Wysokość zabezpieczenia finansowego oblicza się jako iloczyn stawki opłaty produktowej, dotyczącej zbierania zużytego sprzętu, oraz masy sprzętu, określonej w powyższych przypadkach. Szczegółowe stawki opłaty produktowej, zgodnie z upoważnieniem zawartym w art. 66 ust. 2 ustawy, określi w rozporządzeniu minister właściwy do spraw środowiska. 

Wprawdzie brak jest bezpośrednich przepisów karnych w stosunku do art. 18 ust. 1 ustawy, ale:
 

1) zgodnie z art. 71 ustawy za nierzetelne złożenie wniosku (rozumiane również jako brak wymaganych danych) grozi kara grzywny, oraz
 
2) zgodnie z art. 8 ust. 3 pkt 2 Główny Inspektor Ochrony Środowiska odmawia wpisu do rejestru, jeśli wprowadzający sprzęt nie wniósł w wymaganej wysokości zabezpieczenia finansowego, co jednocześnie oznacza, że zgodnie z art. 80 ust. 1 wprowadzający sprzęt, który nie jest wpisany do rejestru podlega karze pieniężnej (w wysokości od 5 tys. PLN do 500 tys. PLN).

 
9. Obowiązek dołączania dodatkowych informacji
 
Zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy wprowadzający sprzęt przeznaczony dla gospodarstw domowych jest obowiązany dołączyć do tego sprzętu informację dotyczącą: 1) zakazu umieszczania zużytego sprzętu łącznie z innymi odpadami, wraz z wyjaśnieniem znaczenia oznakowania, którego wzór jest określony w załączniku nr 3 do ustawy,

2) potencjalnych skutków dla środowiska i zdrowia ludzi wynikających z obecności składników niebezpiecznych w sprzęcie, oraz

3) masy sprzętu.

Ustawodawca nie określa szczegółowego sposobu umieszczania powyższych informacji, co sugeruje, że mogą one być dołączane w wybrany przez wprowadzającego sprzęt sposób, czyli mogą np. znaleźć się w instrukcji dołączonej do produktu. Należy w tym miejscu wyjaśnić, że w przypadku informacji o masie sprzętu, za masę sprzętu uważa się masę całego produktu umieszczonego w opakowaniu, czyli urządzenia wraz z wszystkimi załączonymi częściami wymiennymi lub zapasowymi, przy czym do wagi sprzętu nie wlicza się opakowania produktu i jego zabezpieczeń.

Ponadto zgodnie z art. 22 ust. 2 ustawy wprowadzający sprzęt przeznaczony dla gospodarstw domowych jest obowiązany informować o systemie zbierania zużytego sprzętu oraz roli, jaką gospodarstwo domowe spełnia w przyczynianiu się do ponownego użycia i odzysku, w tym recyklingu, zużytego sprzętu. W tym przypadku ustawodawca również pozostawił wprowadzającemu sprzęt dowolność w wyborze sposobu przekazywania powyższych informacji, co oznacza, że mogą one być dostępne np. na stronie internetowej wprowadzającego sprzęt.

Powyższych przepisów oraz przepisów art. 23 ust. 1 i 2 i art. 41 pkt 1 i 3, zgodnie z art. 94 ustawy, nie stosuje się przed dniem wejścia w życie ustawy.

Należy podkreślić, iż powyższe stanowisko nie jest prawnie wiążące, a wyraża jedynie opinię Ministra Środowiska w sprawie ustawy o zużytym sprzęcie elektrycznym i elektronicznym.